FootlooseMoviePoster1984

FOOTLOOSE / ตีนมีหัวใจ (1984)

“เด็กหนุ่มจากเมืองใหญ่ สู่เมืองเล็กห่างไกลความศิวิไลซ์”

ถ้าจะบอกว่าหนังเพลง-เต้นที่สร้างความประทับใจมากว่า 20 ปีที่ยังมีคนพูดถึงมาตลอดแม้ว่าจะผ่านมาหลายทศวรรษหนึ่งในนั้นก็คือหนังเพลงที่เคยแจ้งเกิด ดาราวัย 24 ณ ตอนนั้น อย่าง ป๋า เควิน เบคอน ให้โด่งดังขึ้นมาได้ ก็คือ หนังที่มีชื่อว่า FOOTLOOSE นั้นเอง

ซึ่งผมก็ไม่เคยดูตอนเข้าฉายในโรงครั้งแรก (แน่นอนครับว่า ผมเกิดไม่ทัน) พอโตขึ้นมาเลยหามาดู ตอนแรกก็ไม่ได้กะสนใจอะไร กะว่าเอาไว้ดูฆ่าเวลาเท่านั้น แต่พอดูครั้งแรกแค่นั้นแหละครับ แค่ฉากเปิดเรื่อง ที่ให้ดูการใช้เท้าขยับไปตามจังหวะเพลง FOOTLOOSE ทำให้ผมต้องดูจนจบให้ได้ และก็ไม่ทำให้ผิดหวังครับหนังไม่ได้แค่เป็นหนังเต้นให้วามบันเทิงเท่านั้น หนังยังสอนการใช้ชีวิตด้วย และเลยทำให้รู้เลยว่าทำไม คนในสมัย 20-30 ปีก่อนถึงชอบหนังเรื่องนี้กันมาก (พอๆ กับ GREASE ของปี 1978)

FOOTLOOSE เป็นเรื่องราวของ เรน แม็คคอร์แม็ค (รับบทโดย เควิน เบคอน) เด็กหนุ่มจาก ชิคาโก้ ต้องย้ายตามแม่มาอยู่กับลุงของเขาที่เมืองโบมอนต์ ใน เทือกเขาสมอลล์ ร๊อคกี้ ซึ่งเป็นเมืองเล็กๆ เมืองนึงที่มีกฏหมายตั้งไว้ว่าห้ามมีการเต้นรำกันและเปิดเพลงในเมือง เนื่องจากการตายของเด็กหนุ่มสาวที่ตายไประหว่างขับรถมาจากการออกไปเต้น และคนที่ออกกฏนี้ห้ามไว้ก็คือ บาทหลวง ชอว์ มัวร์

ซึ่งบาทหลวงชอว์ก็มีลูกสาวที่ชื่อว่า แอเรียล มัวร์ เด็กสาววัยรุ่นที่ชอบในเสียงดนตรีและการเต้น ที่ชอบฝ่าฝืนคำสั่งออกไปสนุกสนานกันกับพวกเพื่อนๆ ในเมือง และแน่นอนตามหลักของภาพยนตร์ พ่อที่เคร่งครัดในศาสนาและกฏหมายได้เจอลูกสาวที่กำลังสนุกสนานกับการเต้น ทำให้เกิดเรื่องราวดราม่าของพ่อลูก คู่นี้ขึ้นมา

เรน และ แอเรียล ได้รู้จักกันที่โรงเรียนไฮสคูลที่เรนไปเรียน (จริงรู้จักมาก่อนหน้าแล้วที่โบสถ์)

และแฟนของแอเรียลได้เหยียดหยามเรนด้วยคำพูด (แต่เรนก็สวนด้วยคำพูดแรงกว่าด้วยกลับไป) แต่เรนก็ไม่ได้สนใจมากนัก จนแฟนแอเรียลต้องต้องมายื่นคำท้า โดยให้แอเรียลมาบอกโดยเป็นการแข่งรถไถนา ชนกัน โดยถ้าเรนไม่ยอมมาก็จะถูกเรียกว่า “ตุ๊ด” และแน่นอนด้วยความเป็นพระเอกทำให้เรนจะยอมเหรอ

และแน่นอน เรน ก็ชนะ (แน่นอนอยู่แล้วครับตามหนังประเภทนี้), ทำให้เรนเกิดเป็นที่สนใจขึ้นมา ทำให้เรนถูกเพื่อนยั่วยุด้วยบุหรี่ (หรือกัญชา ไม่แน่ใจ น่าจะกัญชานะ) แต่เรนไม่สนใจ และพยายามที่จะไม่เอาแต่ก็ด้วยความบังเอิญ ทำให้ครูเห็นเข้า ทำให้เรนถูกคนที่บ้าน ต่อว่า ทำให้เรนประสาท เสียขึ้นมา, เรนเลยต้องออกไป แดนซ์ คนเดียวในโรงนา (ฉากนี่บอกตรงเลยนะครับดูเพลินมาก)

และ แอเรียลได้มาที่โรงนาพอดิบพอดี ทำให้ทั้งคู่ ปื๊งกันขึ้นมา (จากการช่วยชีวิตแอเรียลของเรน), แอเรียลได้กลับมาที่บ้านและได้เจอกับพ่อ ทำให้เกิดปัญหาดราม่าที่จะตามมาในอนาคต, เรนได้ชวนแอเรียล ไปเต้นกัยที่คลับในเขตแบ่งรัฐ (ตรงนั้นไม่มีกฏหมายบังคับ), ฉากในตรงนี้เป็นฉากที่ผมชอบฉากหนึ่งเลยนะครับ โดยในฉากนี้จะมีเรื่องราวของ 2 คู่ คู่นึงก็คือ เรนกับแอเรียลที่เต้นกัน และ วิล และ รัสตี้ (รับบทโดย ซาราห์ เจสซิก้า ปาร์คเกอร์) ที่ชอบก็คือการที่รัสตี้จะเต้นแต่ไม่มีคู่เต้น ทำให้เกิดการ…!! (ตรงนี่ขอบอกว่าลองหามาดูและจะสนุกกกับความน่ารักของคนๆนึงในหนังมาก)

เรน ได้พยายามที่จะช่วยรณรงค์ให้เมืองมีกฏหมายออกมาให้สามารถเต้นในการจบรุ่นการศึกษา (งาน PROM) ได้ ซึ่งวัยรุ่นในเมืองก็สนใจ แต่ปัญหาใหญ่ก็คือ การต้องไปขอการอนุมัติจากสภาเมือง ซึ่งพ่อของแอเรียลเป็น 1 ในคณะกรรมการ (ซึ่งก้แน่นอนว่าคนเคร่งศาสนาจะให้ผ่านหรือ), แต่พวกเรนก็สามารถจัดงานเต้นขึ้นมาได้ ด้วยความช่วยเหลือของจากแม่ของแอเรียล ที่พูดกับบาทหลวง (ความรักของคนคู่นี้เป็นอะไรที่บ่งบอกถึงความรักของคนคู่นึงมากจริงๆ นะครับ), และก็จะเข้าสู่งานฉลองการจบไฮสคูลที่สนุกสุดเพลินๆ ที่สุดในประวัติศาสตร์ของเมืองโบมอนต์

อาจจะดูว่าเป็นหนังที่มีการเต้นเป็น LockLine (Theme) ให้เป็นแนวทางในการดำเนินเรื่อง

 แต่ที่ใหนได้หนังกลับมีอารมณ์จริงจังปัญหาครอบครัวมาเป็นส่วนประกอบของหนัง จากงานที่ถ้าดูแค่ Trailer ณ ตอนนั้นคงไม่มีอะไรนอกจากดูเอาสนุกเท่านั้น กลับเป็นงานที่ให้อะไรหลายๆ อย่างกับชีวิตมาก

ถ้าต้องบอกว่าชอบอะไรที่สุดใน FOOTLOOSE ก็ขอเลือกการที่คนเขียนบทที่ทำให้หนังออกมาสนุกโดยผสมการเต้นและเพลงเข้าไปในเนิ้อเรื่องออกมาให้ผสมกลมกลื่นได้ตลอดนั้นเอง ถึงแม้ว่าหนังจะไม่ได้มีอะไรในเนื้อเรื่องที่แปลกใหม่ และสามารถเดาทางในการเดินเรื่องได้ตลอดก็ตาม, พัฒนาการของตัวละครก็เป็นส่วนสำคัญอีกส่วนที่ทำให้หนังโดดเด่นขึ้นมาทั้ง เรน, แอเรียล และ ชัค ทั้งการเติบโตและการเต้น (Oops!) และที่สำคัญที่สุดก็คือ การที่นั้นบาทหลวงกล้าที่จะยอมรับในกฏสังคมที่ต้องพัฒนาต่อไปไม่ใช่มาจมปลักอยู่กับความคิดส่วนตัวของคนๆ เดียว, การใช้เพลงประกอบในช่วงฉากต่างๆ ของหนังเป็นจุดเด่นมากๆ ของหนัง เพลงที่ช่วยเรียกการขยับเท้าตามจังหวะเพลงไปตลอดเวลา

การสอนหลักในการใช้ชีวิตที่สอดแทรกในหนังตลอดเวลาก็มีหลายอย่างเช่น ชีวิตต้องมีความสนุกสนานไม่งั้นชีวิตจะจืดชืด (เหมือนคนในเมือง), การพยายามทำสิ่งดีๆ ให้คนอื่น (สิ่งที่เรนกระทำ), การยอมรับในสิ่งที่เปลี่ยนแปลงในสังคม (การยอมรับของบาทหลวง), การใช้ชีวิตคู่และประคองชีวิตคู่ด้วยความรัก (บาทหลวงกับแม่ของแอเรียล) ทั้งหมดคือสิ่งที่สอดแทรกเข้ามาในหนังตลอดเวลา ซึ่งจริงๆ แล้วมีอีกเยอะ (ลองไปค้นดูกันใหนหนังนะครับ), การแสดงของป๋าเควิน เบคอน ณ ตอนนั้นในปี 1984 ป๋าเล่นโดดเด่นมากๆ ทั้งการการเต้นและสีหน้า และความหล่อ (ซึ่งเป็นเหตุผลว่าป๋ายังโด่งดังมาจนถึงทุกวันนี้) และสิ่งที่โดดเด่นมากๆของหนังก็ต้องแน่นอนอยู่แล้วว่าต้องเป็น “การเต้น” การเต้นในหนังทำให้ผมมีความสุขในการดูหนังเป็นอย่างมาก เพลินมากเลยขอบอก

“ตั้งแต่โบราณ ผู้คนเต้นรำด้วยเหตุผลมากมาย ทั้งการสวดมนต์เพื่อความเจริญเติบโตของพืช หรือในการล่าสัตว์ และเต้นเพื่อความแข็งแรง และแสดงจิตวิญญาณในสังคมของพวกเขา และเต็นรำเพื่อ “ฉลอง” http://www.youtube.com/watch?v=h7OyWvyt6mI ”

สรุป
หนังไม่หายไปตามกาลเวลา!! หนังสร้างความบันเทิงให้กับคนสมัยนั้นเป็นอย่างมาก และสอนอะไรในชีวิตมากมาย และ FOOTLOOSE แม้จะผ่านไปหลาย 10 ปี หนังก็ยังให้ความสนุกให้กับคนหลายสมัยเป็นอย่างมาก ทั้งในยุค 80 และ 90 และที่สำคัญกับคนรุ่นใหม่ในยุคปัจจุบัน (เพราะอะไรนั้นต้องติดตามกับการ REVIEW หนัง REMAKE หนังชื่อดังในอดีตเรื่องนี้ ในปี 2011 ในเรื่อง FOOTLOOSE – เท้ามีไฟหัวใจมีเธอ เร็วๆนี้)

To be continue…

หนังยาวทั้งหมด 107 นาที
ทำให้คนสมัยนี้ชอบหนังเรื่องนี้ได้เอาไปเลย 8/10